Verjaardagen
Okay, ik ga het gewoon opbiechten – met gevaar voor ‘sociale zelfmoord’: ik hou niet van verjaardagen. Of specifieker; ik hou er niet van om op verjaardagsvisite te gaan. Soms is het ook heel leuk hoor en gezellig enzo, maar ik vind het vaak moeilijk. Zo’n verzameling van mensen, die als enige gemene deler het feestvarken hebben. En vaak ook niet meer dan dat. Die zetten we dan in een kamer, liefst in een rondje om de salontafel, kopje koffie, ongemakkelijke gesprekken en nog ongemakkelijkere stiltes. Of het vaak gehoorde ‘laten we maar bijtijds gaan, dan hoeven we in ieder geval niet op een klapstoeltje’.
Dat je dan zo’n volle kamer binnenkomt en wat doe je dan? Iedereen een handje? ‘Hallo, ik ben Astrid, gefeliciteerd! Hallo, ik ben Astrid, gefeliciteerd! Hallo, ik ben Astrid, gefeliciteerd!’ Mik je vakkundig met je linker bil nog een glas wijn om en hang je met je vest in de dip…. Overigens is Nederland een van de weinige landen waar we ook de hele wereld feliciteren met de verjaardag van oom Hendrik. Gek toch?
Ik vind het zelf ook niet prettig om mijn verjaardag te vieren. Nu wil het geval dat ik midden in de zomer jarig ben, dus meestal is iedereen op vakantie. Gelukkig, want dan hoef ik me niet druk te maken of iedereen het wel leuk heeft. Of mijn visite geen ongemakkelijke gesprekken hoeft te voeren. Ik zie visite gewoon niet ontspannen zijn en dat vind ik moeilijk. Zo’n verjaardag is toch altijd maar zo’n sociale verplichting, waar niemand eigenlijk echt zin in heeft, een moetje. Waarom doen we dat elkaar toch aan?
Natuurlijk zijn er ook leuke verjaardagen waar iedereen elkaar kent en iedereen gezellig met elkaar kletst en het dus niet ongemakkelijk is. Dat is fijn! Dat je dan bijna huppelend naar huis gaat omdat het zo leuk was (ja dat, of van de drank). Ik stel voor dat we alleen nog maar zulke verjaardagsvisites doen! En dat jij niet op mijn verjaardag hoeft te komen als je daar geen zin in hebt – ik vind dat helemaal niet erg: ik snap je! En als je wel een taartje komt eten…. Dan waardeer ik dat des te meer!
