Kerstkaarten

Vroeger – heel, heel lang geleden – was ik er bedreven in: kerstkaarten sturen. Ik had tijdig kaartjes ingekocht, een fijn rijmpje bedacht als groet (denk: veel plezier in 2004…), adressen keurig in een adressenboekje, decemberzegels gekocht. En dan ging je er een avondje voor zitten, strooide wat glitters en dan was het voor elkaar. Maar naar mate de jaren vorderden, had ik steeds meer kaarten nodig, steeds meer zegels, steeds meer glitter en dat adressenboekje was ook niet meer helemaal up to date.

Op de een of andere manier resulteerde het kerstkaartenproject dan altijd in een stresserende factor hoog op het december ‘to-do’ lijstje. Ieder jaar werd de uitdaging groter om het voor elkaar te krijgen. Een jaar had ik alles toch af gekregen…behalve de zegels… Tja, half februari hoeft het ook niet meer… Beetje jammer dat ik er dan op had geschreven ‘veel goeds voor [voeg jaartal in]’ dus ik kon ze het jaar daarna ook niet meer gebruiken. Of je had net een paar zegels te weinig. Of ik had op tweede kerstdag pas echt de rust om het af te knutselen.

Het kerstkaartenproject zwakte steeds meer af. Een aantal jaar geleden vroeg ik iemand uit geintje ‘Goh, heb je mijn kerstkaart gehad?’. ‘Ja leuk! Dank je wel, was een mooie!’ Nooit verstuurd….. Ieder jaar zeg ik dan ook tegen mezelf dat ik het niet meer ga doen en dat ik mensen dan persoonlijk mijn kerstwensje ga brengen. En ja hoor, juist dan krijg je heel veel kaarten, hele mooie…. Prachtige zelf getekende kaarten, geweldige familiefoto’s, vrolijke jaaroverzichten, mooi minimalistisch, af en toe zónder afzender, met sneeuw (ik hoor de vriendin in kwestie gewoon bijna gniffelen op afstand als ik de enveloppe openmaak) of van de buurjongen – correctie DE buurjongen (sorry Max)….. En dan….dan voel ik me schuldig….

Die mensen hebben wel allemaal de moeite genomen. Om een lieve groet te sturen, speciaal voor mij. Mensen die míj wel veel goeds voor het komende nieuwe jaar wensen….. Zij maakten wél tijd in september om kerstbomen te aquarellen, en zij zorgden wel dat er genoeg glitter in huis was om 400 kaarten te maken. Zucht…..

En dan denk ik: volgend jaar ga ik in augustus – ja in mijn zomervakantie – al beginnen met het ontwerpen van mijn kerstkaart! En dan ga ik ze in september maken (note-to-self: eerst 50 kilo glitter bestellen) en in oktober schrijven, in november beplakken (dank aan de uitvinder van zelfklevende postzegels) en in december versturen. O en dan natuurlijk in week 46 mijn digitale adressenbestand optimaliseren. Ja, dat ga ik doen! Terwijl we nu allemaal al weten dat dat em niet gaat worden. Maar ik zet het gewoon wéér op mijn mentale ‘to-do’ lijstje. Dus… dit jaar weer geen kaart van mij, weer niet gelukt. Maar ik denk wel aan je en waardeer de kaart die ik van jou kreeg des te meer! Voor dit jaar wens ik je dan – middels deze weg – hele fijne feestdagen en heel veel geweldigs voor 2019. En ook graag in goede gezondheid. Ja, dat wens ik je. De nieuwjaarszoenen hou je dan van me te goed, als je me ziet.

Een hele fijne Kerst! xxx