Later als ik groot ben
Ik ben geboren in de vorige eeuw (Jeez, zo oud? Ja, zo oud! Ja, middelbare-leeftijd-oud zelfs) maar ooit was ik jong en had ook ik kinderdromen. ‘Als ik later groot ben….’. En dan gingen die dromen bijvoorbeeld over wat ik later wilde worden. Die beroepskeuze verschilde zo’n beetje per week – vast zoals dat bij de meeste kinderen gaat.
Heel lang wilde ik kapster worden. Wellicht getriggerd door de doe-het-zelf-knip-actie van mijn moeder. Kekke kapsels creëren, shows doen, een eigen salon – nee wacht; een heel keten eigen salons! Maar al vlot kwam ik erachter dat dat misschien niet de beste keuze is voor iemand die al jeuk krijgt van de geur van geparfumeerde bodylotion. Kapperseczeem waiting to happen. Dus daar vervloog die droom. Een tijdje heb ik de ambitie gehad om hotelmanager te worden, maar toen mijn lerares Frans mij met de een na de andere onvoldoende beloonde, heb ik ook die droom maar laten varen.
Naast journaliste, chef kok, webshopeigenares, dichteres-des-vaderlands, handvaardigheidjuf, drummer van de band, pilote en eigenares van een lunchroom heb ik heel lang zangeres willen worden maar dat is best lastig als je podiumvrees hebt en zelfs amper een noot durft uit te brengen tijdens de zangles zelf. Brandweervrouw werd ik ook niet, ik durfde – totdat ik een jaar of dertig was – nog niet eens een lucifer aan te steken.
En inmiddels ben ik 44 (…) jaar en zeg ik nog steeds ‘Als ik later groot ben…’. Maar wanneer is dat dan precies? Toen ik klein was leek 25 jaar oud al best heel groot en toen ik die leeftijd bereikte vond ik mezelf nog echt een blaag. Misschien was dat later, als ik zelf moeder zou zijn. Maar ook toen zei ik nog steeds ‘Als ik later groot ben…’. En nog steeds weet ik niet wat ik wil worden. Ik overweeg met grote regelmaat een carrière switch (ik moet het nú doen – voordat ik te oud ben…) maar de hamvraag blijft: wat wil ik dan worden/zijn als ik later groot ben? Misschien, heel misschien moet ik gewoon eens beginnen met mezelf worden. Ja….dat lijkt me een goed idee! Als ik later groot ben, dan word ik mezelf.
Lastige vraag… ik ben ook al lang bezig om ‘groot’ te worden en na 40 jaar ben ik nu ook op zoek naar ‘mezelf’. Nu al 6 maanden aan het zoeken, maar man en kinderen blijven mij steeds uit mijn quest terug trekken 😅
Zou het ooit goed komen?!?!?!